Program Dnia Patrona Szkoły przeznaczony dla najmłodszych uczniów klas I-III, obejmował projekcję filmu pt. „O dwóch takich, co ukradli księżyc” oraz gry i zabawy związane z obejrzanym filmem. Dzieci rozwiązywały krzyżówki, układały chronologicznie filmowe wydarzenia, układały puzzle, lepiły z plasteliny Jacka i Placka. Przeprowadzono także grę sprawnościową, która polegała na nadmuchaniu balonu, namalowaniu na nim księżyca, następnie wytypowana osoba – stojąca w ograniczonym polu – podbijała balon, jak najdłużej. Każde zadanie punktowane było cukierkiem. Po podliczeniu punktów dzieci wybierały nagrody, takie jak: lupy, długopisy, breloczki, piłeczki.
Natomiast uczniowie klas IV-VI pisali test, który składał się z dwudziestu pytań ze znajomości życia i twórczości Kornela Makuszyńskiego. Ostatnim punktem programu był konkurs plastyczny – uczniowie wykonywali pracę plastyczną, dowolną techniką, związaną tematycznie z obejrzanym filmem „O dwóch takich, co ukradli księżyc”. Test najlepiej wypełnili szóstoklasiści, kolejne miejsca zajęli, odpowiednio piątoklasiści i czwartoklasiści. Nagrodę - dofinansowanie z funduszu Rady Rodziców wycieczek, otrzymali uczniowie klasy VI, V, IV. Święto Patrona szkoły przygotowały Teresa Dziuba i Marzanna Kania.
Stroną informacyjną święta szkoły zajęła się Magdalena Jania – uczennica klasy V.
Kornel Makuszyński herbu Przyjaciel (ur. 8 stycznia 1884 w Stryju (obecnie na Ukrainie) – zm. 31 lipca 1953 w Zakopanem) – polski prozaik, poeta, felietonista, krytyk teatralny i publicysta. Członek Polskiej Akademii Literatury.
Syn Julii z Ogonowskich i Edwarda Makuszyńskiego, pułkownika wojsk austriackich. Uczęszczał do IV Gimnazjum im. Jana Długosza we Lwowie. Wynajmował skromną kwaterę u lwowskiego asenizatora i hycla Siegla na Kleparowie. W wieku 14 lat zaczął pisać wiersze. Ich pierwszym recenzentem w cukierni na Skarbkowskiej 11 był Leopold Staff. Pierwsze wiersze opublikował w lwowskim dzienniku Słowo Polskie mając 16 lat. Od 1904 był członkiem redakcji tego dziennika, zajmując się recenzjami teatralnymi.
Ukończył Wydział Filologiczny Uniwersytetu Lwowskiego, studiował w Paryżu. W połowie 1915, podobnie jak Leopold Staff, a także tysiące innych mieszkańców Lwowa, został ewakuowany w głąb Cesarstwa Rosyjskiego. Zupełnie przypadkowo zatrzymał się w Kijowie, gdzie żyło wielu Polaków. Został tam prezesem miejscowego Związku Literatów i Dziennikarzy Polskich oraz kierownikiem literackim kijowskiego Teatru Polskiego. Do Polski wrócił po zakończeniu wojny w 1918, lecz – podobnie jak Staff – nie do Lwowa, ale do Warszawy. Mieszkał w niej, głównie na Mokotowie, do 1944 roku. Za swoją twórczość otrzymał członkostwo Polskiej Akademii Literatury, państwową nagrodę literacką (1926), nagrodę PAL "Złoty Wawrzyn" i honorowe obywatelstwo Zakopanego (mieszkał tam od 1945). Po 1945 r. objęty zakazem publikacji i poddany szykanom.
Został pochowany na Cmentarzu Zasłużonych na Pęksowym Brzyzku w Zakopanem.
