Wiadomości

Wtorek, 3 marca 2009

Resuscytacja – pierwsza pomoc

W trakcie szkolenia młodzież zapoznała się z zasadami i procedurami podstawowych zabiegów resuscytacyjnych oraz obsługą automatycznego defibrylatora zewnętrznego.

Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (w skrócie RK-O lub CPR) (ang. Cardio-Pulmonary Resuscitation) to zespół zabiegów, których zadaniem lub skutkiem jest przywrócenie podstawowych objawów życia człowieka, tj. co najmniej krążenia krwi lub krążenia krwi i oddychania. Nazywana jest także podstawowym podtrzymaniem życia (PPŻ).

Jak powinniśmy zachować się podczas zdarzeń nagłych:

Ratujący ocenia miejsce zdarzenia pod kątem bezpieczeństwa (jeśli nie ma sytuacji zagrażającej życiu i bezpieczeństwu ratownika np. pożar, ulatniający się gaz itp. rozglądamy się, czy nie ma ostrych przedmiotów pod poszkodowanym, szkła lub innych rzeczy, które mogą doprowadzić do urazów).

  1. Ratujący potrząsa delikatnie poszkodowanego za obydwa ramiona, zadaje mu pytanie np. "Czy pan/pani mnie słyszy?"

  2. Wezwanie po pomoc (zaleca się zwracanie się do konkretnej osoby, celem wyraźnego określenia odpowiedzialności)

  3. Udrożnienie dróg oddechowych przez odchylenie głowy, trzymając jedną ręką za czoło a drugą za żuchwę

  4. Sprawdzanie przez 10 sekund oddechu zmysłami słuchu, dotyku i wzroku.

Jeśli poszkodowany nie oddycha:

  1. Zadzwoń na 112 (ogólnoeuropejski numer alarmowy) lub 999, WEZWIJ POMOC! (Wybranie numeru 112 z jakiegokolwiek telefonu powinno spowodować połączenie z centrum powiadamiania ratunkowego (CPR). Do czasu utworzenia systemu takich centrów możliwe jest przekierowanie połączenia do najbliższej jednostki policji, stąd w uzasadnionych przypadkach wskazane jest skontaktowanie się od bezpośrednio z pogotowiem ratunkowym przy pomocy numeru 999)

  2. 30 uciśnięć klatki piersiowej

  3. 2 wdechy + 30 uciśnięć

  4. U dzieci i niemowląt : 30 uciśnięć + 2 wdechy (przed tym jeszcze 5 wdechów)

U dzieci, niemowląt, topielców oraz wisielców po sprawdzeniu oddechu należy wykonać 5 "wdechów życia" , należy również pamiętać o intensywności ucisku - u dzieci wykonujemy je jedną dłonią, u niemowląt dwoma palcami.


Pozycja otwartych dróg oddechowych i kontrola oddechu

Po odzyskaniu prawidłowego oddechu przez osobę reanimowaną należy kontrolować czynności życiowe poszkodowanego do przybycia profesjonalnej pomocy (np. karetki pogotowia ratunkowego). Należy zwrócić uwagę na utrzymanie głowy poszkodowanego w pozycji odchylonej (udrożnione drogi oddechowe). Poszkodowanego układamy w pozycji bocznej ustalonej (pozycji bezpiecznej) tylko gdy musimy pozostawić go samego np. w celu wezwania pomocy.