W dniu dzisiejszym Gmina Wieliczka za pośrednictwem Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi złożyła skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie na decyzje Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi, w których nie wyraził on zgody na przeznaczenie na cele nierolnicze łącznie ponad 1.500 ha gruntów rolnych klas II-III, które w projekcie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego zostały przewidziane m.in. pod tereny zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej, mieszkaniowo-usługowej, pod tereny usług i produkcyjno-usługowe oraz pod tereny zieleni i komunikacji. Minister Rolnictwa i Rozowju Wsi ma 30 dni na przekazanie skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie lub może w tym czasie zastosować tryb autokontroli organu administracji publicznej.
Regulacja określona w art 54 § 3 ustawy z dnia 20 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi dopuszcza dokonanie autokorekty decyzji wydanej przez organ administracji publicznej w przypadku wniesienia na nią skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Dlatego też, po wniesieniu skargi do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, Gmina Wieliczka skierowała do Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Wniosek o uwzględnienie skargi w oparciu o art 54 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. W złożonym w tym trybie wniosku Gmina wnosi o uwzględnienie złożonej 22 grudnia 2009 r skargi, a także o wydanie decyzji wyrażającej zgodę na przekwalifikowanie gruntów rolnych klas II-III na cele nierolnicze, co spowoduje usunięcie z obrotu prawnego decyzji administracyjnej obarczonej licznymi uchybieniami oraz umożliwienie realizacji celów założonych przez Gminę Wieliczka, związanych z jej rozwojem gospodarczym, ekonomicznym i społecznym.
Natomiast w złożonej skardze do Sądu Administracyjnego Gmina Wieliczka podnosi zarzuty, iż decyzje administracyjne Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi naruszają szereg norm prawa materialnego i procesowego administracyjnego. Ich najważniejszymi uchybieniami w kwestii merytorycznej są:
Natomiast w złożonej skardze do Sądu Administracyjnego Gmina Wieliczka podnosi zarzuty, iż decyzje administracyjne Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi naruszają szereg norm prawa materialnego i procesowego administracyjnego. Ich najważniejszymi uchybieniami w kwestii merytorycznej są:
- Naruszenie władztwa planistycznego gminy (tzw. zasady samodzielności planistycznej) - Gmina w zakresie swoich uprawnień posiada władcze kompetencje do kształtowania i określania polityki zagospodarowania przestrzennego terenów znajdujących się w jej granicach.
- Naruszenie zasady zasady ładu przestrzennego - gmina realizuje usystematyzowaną politykę urbanistyczną, powiązaną z zapisami planu zagospodarowania przestrzennego województwa, studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy oraz wnioskami pochodzącymi od osób fizycznych i prawnych. Zmiana miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego związana jest ze zmianami w tych dokumentach oraz zmianach zachodzących w strukturach społecznych, gospodarczych i urbanistycznych gminy. Nie dokonanie zmian doprowadziłoby do stagnacji gminy oraz niemożliwości jej rozwoju, co więcej skutkiem zaniechania gminy w tym temacie byłby chaos urbanistyczny, powodujący powstanie licznych terenów niezagospodarowanych i zapuszczonych.
- Naruszenie zasady współistnienia różnych stref życia społecznego - gmina podejmując działania zmierzające do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego musi wziąć pod uwagę współistnienie różnych sfer życia społecznego poprzez takie ujęcie zagadnień planistycznych, które umożliwią ich koordynowanie i harmonijne egzystowanie. Dlatego też zapisy planów zagospodarowania przestrzennego muszą przewidywać różnorodność rozwiązań koniecznych do właściwego rozwoju całości obszarów.
- Naruszenie zasady racjonalności – zapisy miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powinny być zgodne z wszelkimi impulsami racjonalnego rozwoju gminy tj. z rozwojem ekonomicznym, gospodarczym, społecznym, ekologicznym itp.
- Naruszenie prawa własności Gminy Wieliczki, podstawowego prawa gwarantowanego przez Konstytucję Rzeczpospolitej – poprzez brak możliwości przekwalifikowania działek przeznaczonych na produkcję rolną, na nieruchomości budowlane z przeznaczeniem pod budowę komunikacji i rozwój gospodarczy gminy, co znacznie wypłynie na ich wartość oraz możliwość zagospodarowania.
Wśród zarzutów formalnych skarga zawierała zarzuty dotyczące braku rozpatrzenia całości materiału dowodowego w sprawie jak również istotnego naruszenia podstawowej reguły państwa prawnego tj. zasady dwuinstancyjności postępowania administracyjnego. „Nieprawidłowe przeprowadzenie postępowania dowodowego wpłynęło na treść uzasadnienia faktycznego decyzji administracyjnej o charakterze uznaniowym, co do której zgodnie z powszechnie obowiązująca linią orzecznictwa sądów administracyjnych wymaga się zachowania wysokich standardów transparentności oraz wnikliwości i wszechstronnego odniesienia się do zebranego materiału dowodowego oraz stanu faktycznego sprawy”.
